Ο αγαπημένος μας καφές

Με αφορμή κείμενο για μποϊκοτάζ των καφετεριών στις 11/4 ως διαμαρτυρία για τις υψηλές τιμές στους καφέδες, είπα να το σκεφτώ αλλιώς το θέμα.
Πράγματι έχει καταντήσει αισχροκέρδια να πληρώνεις 5€ έναν παλιοκαφέ, αλλά μήπως μας έχουν πάρει χαμπάρι και μας χτυπάνε στο... ευαίσθητο σημείο μας;
Ο καφές για τους Έλληνες δεν είναι απλός καφές.
Είναι μέρος της καθημερινότητας, τρόπος ξεκούρασης, τρόπος κοινωνικοποίησης και τόσα άλλα.
Πάμε για καφέ δε λέμε όποια ώρα και να βγούμε από το σπίτι;
Όταν έχουμε λίγο ελεύθερο χρόνο τι κάνουμε;
Όταν θέλουμε να κουτσομπολέψουμε τι κάνουμε;
Όταν θέλουμε να διαβάσουμε την εφημερίδα μας τι κάνουμε;

Κακά τα ψέμματα ο Έλληνας έχει στο αίμα του τον καφέ.
Δε μπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν και τη σημασία του.
Αυτό εκμεταλλεύονται οι καφετέριες.
Γιατί και άλλα προϊόντα ακριβαίνουν, αλλά ξέρουν πως αν ανεβάζουν συνεχώς την τιμή, κάποια στιγμή δεν θα τα αγοράσεις.
Τον καφέ όμως;;
Έκκληση λοιπόν προς τις καφετέριες να μη μας στερήσουν τη χαρά της αγαπημένης μας συνήθειας.
Κάτω τα χέρια από τον αγαπημένο μας καφέ!!!!

Άνοιξη μπήκε, είναι δυνατόν ο Έλληνας όταν επιτέλους τελειώνει από την δουλειά να κάτσει σπίτι;
Κυριακή να μείνεις μέσα;
Ε, δε γίνεται!!
Τον θες τον καφέ σου!!!

Βρήκα ένα χιουμοριστικό κείμενο: Προσευχή του φραπέ
Πιστεύω εις έναν φραπέ
αφρώδη, παγοκράτορα
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής
εις στομάχους πάντων ερριμένον.

Και εις ένα αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν
του καφέ συνοδό, και λιπογενές
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο.
Milk εκ βοδώς
αφρόν αληθινόν, εκ μιξερός ηλεκτρικού
χτυπηθέντα, ού γεννηθέντα
ομοχρήσιμου του φραπέ
δι ου το μάτι ορθάνοιξε.

(Όχι το κείμενο δεν χορηγήθηκε από γνωστή εταιρεία καφέ....)