Ζητείται ουσία

Ένα ωραίο κείμενο του Δημήτρη Χρυσάνθη για το sport24.

Υπάρχουν οι καλές μεταγραφές, που προκαλούν πρωτοσέλιδα με πηχυαίους τίτλους και κοσμοσυρροή ενθουσιωδών οπαδών στα αεροδρόμια. Υπάρχουν και οι καλές μεταγραφές, που, καίτοι αθόρυβες, αποδεικνύουν τη χρησιμότητά τους μέσα στο γήπεδο. Ο συνδυασμός των δύο είναι ασφαλώς ιδανικός και αποτελεί το ζητούμενο κάθε διοίκησης ομάδας, που αποφασίζει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη της. Για την ώρα, ωστόσο, η μεταγραφή του Τζιμπρίλ Σισέ στον Παναθηναϊκό κατατάσσεται στην πρώτη κατηγορία.

Πρόκειται πέραν πάσης αμφισβήτησης για ένα από τα κορυφαία ονόματα που έχουν έρθει να παίξουν μπάλα στην Ελλάδα. Σκόρερ ολκής, διεθνής με την πρωταθλήτρια κόσμου και Ευρώπης Γαλλία, κάτοχος του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Λίβερπουλ, στην οποία αγωνίστηκε δύο χρόνια πετυχαίνοντας 22 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και ένα πέναλτι στη σχετική διαδικασία του αλήστου μνήμης τελικού της Κωνσταντινούπολης με αντίπαλο τη Μίλαν το 2005. Ποδοσφαιριστής με ισχυρή όσο και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που δεν θα καταδεχόταν να παίξει ποτέ μπάλα στην Ελλάδα αν δεν είχαν σημαδέψει την καριέρα του δύο πολύ σοβαροί τραυματισμοί στο ίδιο πόδι.

Ο Ολιβιέ Ντε Λος Μπουίς του γαλλικού football365.fr το είπε ξεκάθαρα στον Ηλία Καραγιάννη: «Αν δεν είχε αυτούς τους δύο τραυματισμούς, ο Σισέ μόνο για διακοπές θα ερχόταν στην Ελλάδα. Διότι αυτή τη στιγμή θα έπρεπε κανονικά να είναι στη λίστα του Φλορεντίνο Πέρεθ στη Ρεάλ»!

Εν τη υπερβολή του ο Γάλλος συνάδελφος απεικονίζει μια πραγματικότητα που έρχεται σε αντίθεση με τους ευσεβείς πόθους που καλλιεργούν οι ομάδες και ο Τύπος με την αμετροέπειά τους στη χώρα μας: για να έρθει στην Ελλάδα ένας παίκτης πρώτης γραμμής-κι ένας τέτοιος είναι βάσει του βιογραφικού του ο Σισέ-κάποιο κουσούρι πρέπει να έχει. Είτε να έχει ταλαιπωρηθεί από σοβαρούς τραυματισμούς είτε να είναι προχωρημένης ποδοσφαιρικής ηλικίας είτε να διαθέτει προβληματικό χαρακτήρα. Μόνο έτσι το κασέ και τα… μούτρα του μπορούν να πέσουν σε επίπεδα ανεκτά για την ταπεινή ελληνική αγορά.

Ακόμα κι έτσι, βεβαίως, τέτοιοι παίκτες κάνουν τη διαφορά στο χαμηλής ποιότητας πρωτάθλημά μας σε σχέση με τα κορυφαία ευρωπαϊκά. Ο Σισέ μπορεί να δώσει στον Παναθηναϊκό την ώθηση που χρειάζεται για να συνδυάσει την ανάκτηση των σκήπτρων στην Ελλάδα και μία ακόμα αξιοπρεπή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ (αφού πρώτα προκριθεί σε αυτό, φυσικά…). Αγωνίζεται σε μία θέση όπου το «τριφύλλι» αναζητούσε ενίσχυση, σύμφωνα με τις κατά καιρούς δηλώσεις όλων των καθ’ ύλην αρμοδίων του, άρα λογικά θα βρει το χώρο και το χρόνο για να ξεδιπλώσει τις αρετές του. Και η ποιότητά του ως ποδοσφαιριστής είναι ικανή να δώσει στην ομάδα το κάτι παραπάνω που χρειάζεται για να διακριθεί.

Το μόνο που μένει, λοιπόν, είναι όλα τα παραπάνω να φανούν στο γήπεδο. Στον καθρέφτη κάθε προ-αγωνιστικής δραστηριότητας των ομάδων. Εκεί θα δείξει ο Τζιμπρίλ Σισέ αν ήρθε στην Ελλάδα για να παίξει μπάλα ή για να κάνει διακοπές και να γνωρίσει τη νυχτερινή ζωή της, που είναι βέβαιο ότι θα τον ενθουσιάσει. Εκεί θα δείξει ο Χενκ Τεν Κάτε αν είναι, σύμφωνα με τον Γκι Ρου, καλός ή κακός προπονητής, αν δηλαδή μπορεί να τιθασεύσει τον εκκεντρικό χαρακτήρα του Γάλλου διοχετεύοντας το δυναμισμό του προς όφελος της ομάδας ή αν χαθεί ο έλεγχος με καταστροφικά αποτελέσματα. Εκεί θα φανεί εν τέλει αν η επιλογή του Σισέ είναι συμβατή με τις ανάγκες της ομάδας ή όχι. Και αν η δεδομένα εξαιρετική μεταγραφή αεροδρομίου αποδειχθεί ΚΑΙ μεταγραφή ουσίας.