Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

"Είμαι 20 χρονών και φοβάμαι να ονειρευτώ!"

Τον Adel, τον γνώρισα λίγες μέρες πριν, στο Twitter. Ψάχνοντας πληροφορίες για την κατάσταση στο Ιράν, έπεσα πάνω στον λογαριασμό του. Τον ακολούθησα, με ακολούθησε και μετά από πολλές συζητήσεις, είπε το "ναι" για την συνέντευξη.

Μιλήσαμε στο τηλέφωνο, για να πειστεί ότι δεν είμαι πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών, και με παρακάλεσε να μην ακουστεί η φωνή του, γιατί φοβόταν για την οικογένεια του. "Οι γονείς μου, ανησυχούν για μένα. Η μητέρα μου, χθες, μου έκλεισε τον υπολογιστή με το ζόρι. Φοβάται, ότι θα με συλλάβουν. Την καταλαβαίνω, αλλά δεν μπορώ να σιωπήσω."
Στον Ιράν της επανάστασης, οι αντιθέσεις είναι μεγάλες. Τα 2/3 του πληθυσμού είναι κάτω από 30 ετών. Θέλουν αλλαγές, θέλουν μεταρρυθμίσεις και πάνω απ' όλα θέλουν το δικαίωμα στο όνειρο. Γι' αυτό βρίσκουν καταφύγιο στις φωτεινές λεωφόρους του διαδικτύου.

Είσαι μόλις 20 χρονών και αλλά έχεις καταφέρει να πρωταγωνιστείς στο Twitter, και να μεταφέρεις σε όλο τον κόσμο, το τι γίνεται στην πατρίδα σου. Πως νιώθεις γι' αυτό;

Πρώτα απ' όλα θέλω να σ' ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Θέλω να πιστεύω ότι είναι υποχρέωση μου, εκτός από το να βγαίνω στους δρόμους και να διαδηλώνω, να ενημερώνω τον κόσμο για το τι συμβαίνει στο Ιράν. Τα ΜΜΕ του Ιράν, προσποιούνται ότι δεν συμβαίνει τίποτα και ότι όλα είναι καλά. Έτσι χρησιμοποιούμε τα social media για να δείξουμε την αλήθεια. Δεν αντέχω την κοροϊδία

Πως ήταν τα πράγματα σήμερα στο Ιράν; Έχουν ηρεμήσει ή συνεχίζονται οι μεγάλες διαδηλώσεις;

Οι διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της Τεχεράνης στις 4 μμ (τοπική ώρα), φορώντας μαύρα ρούχα και κρατώντας κεριά, στην μνήμη των 6 που σκοτώθηκαν από την αστυνομία την Δευτέρα. Στην αρχή ήταν κάποιες δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωναν, ειρηνικά και σιωπηλά, αλλά όσο περνούσε η ώρα, η ροή του κόσμου αυξήθηκε . Οι διαδηλωτές δεν χρησιμοποιούν βία, όπως και χθες, έτσι και σήμερα έδωσαν λουλούδια στην αστυνομία, γιατί ο Mousavi είπε να μην φωνάζουν συνθήματα, απλά να κρατάνε πανό, ώστε να μην προκαλούν την βία.

Υπάρχει φόβος στους δρόμους της Τεχεράνης; Τι φοβάστε περισσότερο;

Η πρώτη μέρα ήταν δύσκολη. Ο φόβος του αγνώστου. Όσο περνάνε οι μέρες τόσο πιο γενναίοι γινόμαστε να διαδηλώνουμε. Έχουμε συνηθίσει την βία της αστυνομίας. Μπορούσες να δεις, νέα κορίτσια και μεγάλες γυναίκες, να είναι στους δρόμους και να προστατεύουν τους εαυτούς τους από την αστυνομία, και μερικές από αυτές πολύ σοβαρά χτυπημένες. Δεν φοβόμαστε την αστυνομία. Δεν μπορούν να μας κάνουν να μην σκεφτόμαστε, να μην θέλουμε Και το καλύτερο γι' αυτούς είναι να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τόση βία, γιατί εξαγριώνουν περισσότερο τον κόσμο. Δεν διαδηλώνουμε μόνο για το αποτέλεσμα των εκλογών. Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι.

Πιστεύεις ότι ο Δυτικός κόσμος έχει βοηθήσει το Ιράν; Τι μήνυμα θα ήθελες να μεταφέρεις σε όλους εμάς, που σας παρακολουθούμε από μακριά;

Βλέπω πολλούς ανθρώπους να με ακολουθούν στο twitter και να δίνουν σε εμένα και σε όλους τους Ιρανούς, πολύ κουράγιο. Το εκτιμώ αφάνταστα. Πολλοί από αυτούς, μας βοήθησαν με νέες τοποθεσίες, ώστε να προστατευτούν οι Ιρανοί Twitters από την Μυστική Υπηρεσία του Ιράν. Άλλαξαν το χρώμα των avatar τους σε πράσινο για να δείξουν την συμπαράσταση τους στους διαδηλωτές. Είδα ότι το Thepiratebay.com άλλαξε το logo του σε πράσινο χρώμα και άλλαξαν επίσης και την λέξη thepiratebay σε persianbay. Αλλά και πάλι είναι θέμα των ανθρώπων, όχι των κυβερνήσεων. Γιατί εύκολα η συμπαράσταση σε έναν λαό, μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί σαν επέμβαση στα εσωτερικά του.

Φοβάσαι για σένα;

Φοβάμαι πια. Χθες η μυστική αστυνομία, μπήκε στο σπίτι του φίλου μου και τον συνέλαβε για την συμμετοχή του στην πορεία της Τρίτης. Αλλά θα συνεχίσω να αγωνίζομαι! Θέλω να ξαναγίνουν εκλογές. Θέλω να αλλάξει κάτι στο Ιράν

Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;

Αν με ρώταγες μερικούς μήνες πριν, θα σου έλεγα, "να τελειώσω σε ένα χρόνο, το πανεπιστήμιο της Τεχεράνης και μετά να πάω στις ΗΠΑ και να συνεχίσω τις σπουδές μου". Αλλά όταν είδα την κλοπή των ψήφων μας, την εξαπάτηση, είπα στον εαυτό μου " Θα κάνω τα πάντα, για να δω ένα ελεύθερο και δημοκρατικό Ιράν, πριν φύγω". Έτσι πια, ονειρεύομαι ένα καλύτερο μέλλον για το Ιράν.

Ποια πιστεύεις ότι θα είναι η συνέχεια; Που θα οδηγήσει όλη αυτή η ένταση;

Έχει ήδη τα πρώτα αποτελέσματα. Τα πανεπιστήμια έχουν κλείσει και η εξεταστική έχει αναβληθεί. Αν η κυβέρνηση δεν ακούσει τους ανθρώπους, θα προκληθεί μια άσχημη κατάσταση. Και αν δεν γίνει κάτι άμεσα, στα επόμενα χρόνια προβλέπω ίσως και μια νέα επανάσταση

Τέλος, ποιο είναι το μήνυμά σου για όλους όσους σε διαβάζουν;

Το μήνυμά μου, είναι "Ποτέ μην το βάζετε κάτω, ποτέ!". Εμείς δεν θα το βάλουμε κάτω, θα μείνουμε ενωμένοι, θα συνεχίσουμε τις σιωπηλές μας πορείες, μέχρι να πάρουμε πίσω τις ψήφους μας, μέχρι να γίνει πρόεδρος ο Mousavi , ακόμα και αν η κυβέρνηση δεν μας ακούει. Φίλοι μας απ' όλο τον κόσμο θέλουμε την βοήθεια σας. Σκότωσαν αθώους φίλους μας, αλλά εμείς δεν το βάζουμε κάτω. Θέλουμε έναν δρόμο για την ελευθερία. Εμείς, οι άνθρωποι του Ιράν, δεν υποστηρίζουμε τρομοκρατικές οργανώσεις, θέλουμε μόνο φίλους! Θέλουμε εσάς στο πλευρό μας!

Υ. Γ Ο Adel μας παρακάλεσε, να μην δημοσιεύσουμε το όνομα του και τον λογαριασμό του στο twitter, γιατί φοβάται.

[Photo by Frosted_July]

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου